ΠΥΡΓΟΣ ΠΕΤΜΕΖΑΙΩΝ
Ο πύργος των Πετμεζαίων η Πετιμεζαιων είναι ένας από τους παλαιότερους πύργους της ορεινής Πελοποννήσου αναγόμενός στον 17ο αιώνα. Είναι χαρακτηριστικό δείγμα οχυρωμένης κατοικίας με μεγάλο αριθμό πολεμιστρων δύο πυργίσκους (βίγλες) και μοναδικό ως προς την διάταξη και μορφή του κυκλικού αμυντικού Πύργου. Ειχε γίνει κέντρο αντίστασης εναντίον της τουρκικής απειλής τόσο στα προεπαναστατικά χρόνια όσο και κατά τη διάρκεια της επανάστασης. Για όλους τους παραπάνω λόγους έχει χαρακτηριστεί ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο. Κατά την διάρκεια του εμφυλίου πολέμου πυρπολήθηκε και το 1972 με ιδιωτική πρωτοβουλία του ναυάρχου Γκολφίνου Πετμεζά αναστηλώθηκε.
Η οικογένεια των Πετμεζαίων η Πετιμεζάιων σύμφωνα με την παράδοση προερχόταν από την Ήπειρο από οπου αναγκάστηκε να φύγει εξαιτίας των τουρκικών διώξεων και να εγκατασταθεί στην περιοχή Καλαβρύτων στο χωριό κάτω Σουδενά (κάτω Λούσοι). Κατά την εξέγερση της Πελοποννήσου 1770 εναντίον των τούρκων και ως το 1800 περισσότεροι από 25 Πετμεζαιοι κλεφταρματολοί θανατώθηκαν σε συγκρούσεις με τους Τουρκαλβανούς. Ο Αθανάσιος Πετμεζας (1760 -1804 ) μαζί με τον Κολοκοτρώνη και τον Ζαχαρία δημιούργησαν την θρυλική αρματολίκη τριανδρία (1785 ). Μετά τη δολοφονία του Ζαχαρία εκδόθηκε σουλτανικό διάταγμα επικηρύξεώς των άλλων δύο. Το 1804 ο Αθανάσιος Πετιμεζάς επικηρυγμένος από τους τούρκους έπεσε θύμα προδοσίας και δολοφονήθηκε μέσα στον Πύργο του. Κατά την διάρκεια της επανάστασης όπου και πρωτοστάτησαν εντάθηκε και κορυφώθηκε η εθνική τους δράση. Τότε έπαιξαν σπουδαίο ρόλο οι παρακάτω : Αναγνώστης, ο θάνατος του έχει αποθανατιστεί από το Γερμανό ζωγράφο von Hess και βρίσκεται στα ανάκτορα του Μονάχου, σκοτώθηκε την ίδια μέρα και ώρα με το δεκαεπτάχρονο γιο του Σωτηράκη στα βασιλικά της Κορινθίας σε μάχη κατά του Δράμαλη. Βασίλειος (φιλικός στρατηγός κατά τη διάρκεια του απελευθερωτικού αγώνα ), Νικόλαος (φιλικός στρατηγός κινήθηκε δραστήρια κατά του Ιμπραήμ το 1827 πέτυχε με τα λιγοστά παλικάρια του και τους μοναχούς της Μονής του Μεγάλου Σπηλαίου την μοναδική νίκη εναντίον του Ιμπραήμ ο οποίος προσπάθησε να καταπάτησει το λίκνο της επανάστασης), Γκολφίνος αρματωλός, Κωσταντής αρματωλός Παναγιωτάκης Ανδρέας, ο γιατρός της επανάστασης κι άλλοι που αγωνίστηκαν για την απελευθέρωση της Ελλάδας. Εδώ συναντήθηκε ο Παπαφλέσσας μετά την Βοστίτσα με τους Πετμεζαίους, οι οποίοι του γνωστοποίησαν την υποστήριξη τους στην ένταξη του απελευθερωτικού αγώνα . Πολλοί από τους Πετμεζαίους απόγονοι των οποίων υπάρχουν έως σήμερα διέπρεψαν ως στρατιωτικοί, πολιτικοί επιστήμονες, λόγιοι και ανέπτυξαν έντονη εθνική πολιτική και πολιτισμική δράση συμμετέχοντας με πολλούς τρόπους τα κοινά.