ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑ ΄Β ΜΕΡΟΣ
Ξυμερώνει Καθαρά Δευτερα ....Την ημέρα αυτή ξεκινάει η Σαρακοστή για την Ορθόδοξη Εκκλησία, ενώ ταυτόχρονα σημαίνει το τέλος των Αποκριών. Η Καθαρά Δευτέρα ονομάστηκε έτσι γιατί οι Χριστιανοί «καθαρίζονται» πνευματικά και σωματικά. Είναι μέρα νηστείας αλλά και μέρα αργίας για τους Χριστιανούς. Η νηστεία διαρκεί 40 μέρες, όσες ήταν και οι μέρες νηστείας του Χριστού στην έρημο. Εορτάζεται 48 ημέρες πριν την Κυριακή της Ανάστασης του Χριστού, το χριστιανικό Πάσχα.
Ο χαρταετός που πετάμε την Καθαρά Δευτέρα, υποδηλώνει την ανάταση, την κάθαρση της ψυχής μετά το διονυσιακό ξεφάντωμα της Αποκριάς. Κάποτε ,πριν την εποχή της αφθονίας, ήταν ένα καθημερινό παιχνίδι , με χαρταετους που έφτιαχναν τα παιδιά μόνα τους στις γειτονιές με κόλλες χαρτί, καλάμια και ζυμαρόκολα.
Είναι επίσης η τελευταία ημέρα παραμονής μας στην περιοχή. Αργά το απόγευμα θα αναχωρήσουμε για τις εστίες μας με τις αποσκευές μας πιο βαριές. Πλέον θα ξεχειλίζουν από νέες όμορφες εικόνες , μυρωδιές , γεύσεις , συναισθήματα και γνώσεις .Γνώσεις για την μακραίωνη ιστορία αυτού του τόπου, της ευρύτερης περιοχής της Τριφυλίας και πέρα από αυτήν ,έως την αρχαία επικράτεια του Βασιλιά Νέστωρα. Σταχυολόγησα λοιπόν ότι αποδεικνύει τη διαδρομή της από την αρχή της ιστορίας της, μνημεία, το καταπληκτικό τοπίο , τη φύση που την περιβάλλει , τη θάλασσα, τη θέα, το ηλιοβασίλεμα μέσα στο οποίο σβήνει η ημέρα. Στοχεία απλά αντΙπροσωπευτικά .Δεν θα μπορούσα άλλωστε να συμπεριλάβω τα πάντα μόνο σε τρεις ημέρες. Προσπαθώντας να εκμεταλλευτούμε στο έπακρο την οικονομία του χρόνου ,χωρίς αυτή να καταστεί τροχοπέδη ως προς την τέρψιν της ψυχή μας , αποφασίζουμε πρώτα να περιπλανηθούμε αποκλειστικά στην πόλη της Κυπαρισσίας , αρχικά στην Άνω Πόλη ,έπειτα στην Κάτω την πόλη του κάμπου. Συνέχεια θα είχε η επίσκεψη μας στο Ανάκτορο του Νέστωρα και κατόπιν ο εορτασμός της Καθαράς Δευτέρας , γνωστός και ως "Κούλουμα" σε παραδοσιακή ψαροταβέρνα στο επίνειο των Γαργαλιάνων, την Μαραθόπολη.
Η Κυπαρισσια είναι κωμόπολη, τρίτη σε πληθυσμό πόλη της Μεσσηνίας και είναι σήμερα η έδρα του Δήμου Τριφυλίας η οποία βρίσκεται στα βορειοδυτικά του Νομού Μεσσηνίας. Είναι χτισμένη σε αμφιθεατρική θέση, καθώς απλώνεται από τους πρόποδες του όρους Αιγάλεω, επίσης γνωστό με το όνομα «Ψυχρό», έως τα νερά του Ιονίου Πελάγους, δηλαδή σε υψόμετρο από 0-116. Τόσο κοντά βουνό και θάλασσα ,μία πόλη παραθαλάσσια με περισσότερους κτηνοτρόφους από ψαράδες!!!Τα όρη Κυπαρισσίας (Αιγάλεω ή Ψυχρό) είναι μία χαμηλή σχετικά οροσειρά της Πελοποννήσου με μέγιστο υψόμετρο 1.224 μέτρα. Διαθέτει κάποιες κορυφές με υψόμετρο άνω των 1.000 μέτρων. Καθορίζει ουσιαστικά το μικροκλίμα της πόλης με τους ανέμους καταβάτες να ρίχνουν την θερμοκρασία έως και 10 βαθμούς αργά μετά τα μεσάνυχτα. Στη σχηματιζόμενη αυτή οροσειρά ξεχωρίζουν έξι κορυφές, οι οποίες από τα βορειοδυτικά προς τα νοτιοανατολικά έχουν ως εξής: Ορος Ψυχρό 1115μ. ακριβώς πάνω από την πόλη της Κυπαρισσίας, κορυφή Σέχι η Αγία Βαρβάρα 1238μ., Αγιος Κωνσταντίνος 1255μ., Ροδιά 1210μ., Αγιος Γεώργιος 1050μ. ( στις υπώριες αυτής της κορυφής βρίσκεται η Χριστιανούπολη για την οποία έχουμε ήδη μιλήσει στο πρώτο μέρος ) και Αγιά 1090μ. αποτελώντας τα δυτικότερα όρια του ορεινού όγκου που από τα μεταβυζαντινά χρόνια και εντεύθεν ονομάζονται Κοντοβούνια ( ''Τα Κοντοβούνια τα λαμπρά και τα Σουλιμοχώρια, δε λογαριάζουνε μπέηδες, Μπραήμ δε προσκυνάνε'' μας λέει το δημοτικό τραγούδι ). Στην κορυφή του βουνού της Αγιάς, σημείο αναφοράς είναι το εκκλησάκι της Αγίας Κυριακής και στις παρυφές του, ανατολικά τα χωριά Μεταξάδα και Σταυρός και στις νοτιοδυτικές υπώρειες το χωριό Μουζάκι το οποίο και επισκεφθήκαμε όπως είδατε στο Ά μέρος.
Η Κυπαρισσία είναι χωρισμένη στη Νέα Πόλη ή Κάτω Πόλη που φτάνει μέχρι την ακτή και στην Άνω Πόλη, που είναι παραδοσιακός διατηρητέος οικισμός. Συνδυάζει δε, λιθόστρωτα καλντερίμια και παραδοσιακές γειτονιές. Το αμφιθεατρικό κτίσιμο , το κάστρο και η ελιά έιναι τα χαρακτηριστικά σημεία αναφοράς που σημαδεύουν την τροχιά της στο χρόνο. Το Ιόνιο μπροστά στα πόδια της , το ''Ψυχρό'' που την κρατάει ασφαλή στην αγκαλιά του και η νοτιοδυτική της θέση καθορίζουν την ύπαρξη της από καταβολής κόσμου
Τέσσερις χιλιάδες χρόνια ιστορίας στην ίδια θέση,με το ίδιο όνομα. Η πρώτη αναφορά της ως Cu-pa-ru-so γράφεται στις πινακίδες της γραμμικής Β του ανακτόρου της Πύλου.
Το όνομά της, η Κυπαρισσία το οφείλει κατ' άλλους μεν στα πολλά κυπαρίσσια, που σαν δάση την γυρώζωναν στη χαραυγή της ιστορίας της, κατ' άλλους δε στον Κυπάρισσο. Αυτός ήταν γιος του Μινύα. Σύμφωνα με τον μύθο ήταν κυνηγός και φίλος του Απόλλωνα. Μια μέρα ,σκότωσε κυνηγώντας ,ένα ελάφι κι έκτοτε έπεσε σε μελαγχολία ωστόσο πριν πεθάνει οι θεοί τον λυπήθηκαν και τον έκαναν κυπαρίσσι.
Η ιστορία της είναι πολύ μεγάλη και συμβαδίζει με αυτήν της Πελοποννήσου. Το ξεκίνημά της χάνεται στα βάθη της προϊστορίας. Κατά τα ομηρικά χρόνια η Κυπαρισσία ονομαζόταν «Κυπαρισσίεντας» και ανήκε στο βασίλειο της Πύλου, του βασιλιά Νέστορα
Αργότερα η περιοχή υποδουλώθηκε στην Αρχαία Σπάρτη μαζί με την υπόλοιπη Αρχαία Μεσσηνία. Πολλοί ενδιαφέρθηκαν για τη στρατηγική θέση της πόλης ανά τους αιώνες: Στη θέση της αρχαίας Ακρόπολης χτίστηκε κάστρο κατά τα Βυζαντινά χρόνια, στη συνέχεια Φράγκοι και Τούρκοι κατακτητές ανακατασκεύασαν το φρούριο κάνοντας τις απαραίτητες προσθήκες δίνοντας του τη σημερινή του μορφή.
Το Κάστρο της Αρκαδιάς είναι σήμερα το κόσμημα της πόλης
της Κυπαρισσίας, αλλά και ολόκληρου του Δήμου. Λόγω της θέσης του, προσφέρει
στον επισκέπτη μία ανεπανάληπτη θέα, όχι μόνο προς την πόλη, αλλά και προς όλη
τη γύρω περιοχή. Είναι το
μπαλκόνι της Κυπαρισσίας για να μπορεί κανείς να αγναντεύει και να χαίρεται την
ομορφιά του τόπου.
ΦΩΤΟ ΑΠΟ ΚΑΤΩ - ΘΕΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑΚΟ ΚΑΜΠΟ ΚΑΙ ΤΟ ΝΟΤΙΟ ΠΑΡΑΛΙΑΚΟ ΜΕΤΩΠΟ
ΦΩΤΟ ΑΠΟ ΠΑΝΩ - ΘΕΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΦΕ ''ΑΦ ' ΥΨΗΛΟΥ ''
ΦΩΤΟ ΑΠΟ ΠΑΝΩ- Η ΚΑΜΑΡΑ . ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΣΕ ΣΑΝ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΤΑ ΠΑΛΙΑ ΧΡΟΝΙΑ
Γύρω στο 10ο με 11ο αιώνα, φαίνεται πως η Κυπαρισσία αλλάζει όνομα και γίνεται Αρκαδιά, από τους πολλούς Αρκάδες που αναγκάστηκαν στους δύσκολους καιρούς να αφήσουν την κακοτράχαλη γη τους, λόγω των σλαβικών επιδρομών. Από τότε και στο εξής το Κάστρο λέγεται Κάστρο της Αρκαδιάς. Το Κάστρο της Αρκαδιάς παίζει σπουδαίο ρόλο στα χρόνια της Φραγκοκρατίας που ήρθαν μετά τις Σταυροφορίες των Δυτικών Ευρωπαίων. Τις πρώτες δεκαετίες του 13ου αιώνα, το κάστρο πέφτει στα χέρια των Φράγκων και παραμένει σε αυτούς για τους επόμενους 2 αιώνες. Στα χρόνια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, το φρούριο της Κυπαρισσίας ανακαινίζεται στα πλαίσια της οργανώσεως των παράκτιων περιοχών. Στις 4 γωνίες του φρουρίου χτίζονται προπύργια, ένας εκ των οποίων άντεξε στο πέρασμα των αιώνων και είναι ο πύργος της ανατολικής πλευράς, ο οποίος φέρει το όνομα «Πύργος του Ιουστινιανού». Το 1432 στο Κάστρο αφεντεύουν οι Παλαιολόγοι και ξανακυματίζει η σημαία με τον βυζαντινό αετό έως το 1460 που η Αρκαδιά περνά στα χέρια των Τούρκων και 10.000 Αρκαδινοί υποχρεούνται να μετοικήσουν στα μικρασιάτικα παράλια. Ακολουθεί η περίοδος της πρώτης Τουρκοκρατίας, η οποία κρατά ως το 1685. Οι Τούρκοι οχυρώνονται στο κάστρο για να αντιμετωπίσουν Έλληνες και Ενετούς, αλλά η οχύρωση στα χρόνια αυτά δεν ήταν εντυπωσιακή, απλώς συμπληρωματική εκείνης των Φράγκων. Από το 1685 ακολουθεί η περίοδος της ενετοκρατίας ως το 1715. Οι Ενετοί ξανάχτισαν τα γκρεμισμένα μέρη του κάστρου (πύργους και επάλξεις), τα οποία είχαν ανατινάξει οι Τούρκοι πριν το χάσουν, και του πρόσθεσαν και άλλες οχυρώσεις, αλλά δυστυχώς τα γκρέμισαν πριν ξαναπέσει στα χέρια των Τούρκων.
Το 1830 περίπου, μετά τη ναυμαχία του Ναυαρίνου, το Κάστρο της Αρκαδιάς έπεσε στα χέρια των Ελλήνων.
Γύρω στο 1970 χτίστηκε το υπαίθριο θεατράκι, το οποίο έχει φιλοξενήσει πολλές πολιτιστικές εκδηλώσεις (αρχαίες τραγωδίες, θεατρικές παραστάσεις, ποιητικές βραδιές, μουσικές βραδιές κ.ά.).Τους καλοκαιρινούς μήνες στο χώρο του κάστρου λειτουργεί αναψυκτήριο, όπου οι επισκέπτες του Κάστρου μπορούν να «ξεδιψάσουν» αγναντεύοντας τη θέα…Δυστυχώς το κάστρο δεν ήταν επισκέψιμο λόγω εργασιών αναστήλωσης και συντήρησης οπότε και δεν μπορέσαμε να το επισκεφθούμε εσωτερικά. (φωτο απο διαδικτυο )
Στον κυρηγμένο οικοσμό της Παλιάς Πόλης αντιστέκονται στο χρόνο ιστορικά κτίρια και αρχοντικά διαφόρων αρχιτεκτονικών ρυθμών, εκκλησίες και εκκλησιαστικά μνημεία, πανέμορφες κρήνες , λιθόστρωτοι δρόμοι και περίτεχνα καλντερίμια που πασχίζουν να κρατήσουν ζωντανό το πρόσωπο της ιστορίας. Θα συναντήσουμε την τυπική πολεοδομική οργάνωση των πόλεων της όψιμης μεταβυζαντινής εποχής, με την χαρακτηριστικη πυκνη δομηση. Σήμερα αναζωογονημένη με μικρές νεανικές επιχειρήσεις εστίασης και διασκέδασης, η Παλιά Πόλη αποτελεί τουριστικό προορισμό αλλά και βασικό πόλο έλξης της νεολαίας και όχι μόνο!!! Μία τέτοια επιχείρηση επισκεφθήκαμε με τον Θοδωρή και την Νεκταρία την Παρασκεύη , ημέρα άφιξης μας στην πόλη. Πεινασμένοι δοκιμάσαμε την τοπική γαστρονομία που και αυτή με την σειρά της αποτελεί στοιχείο πολιτισμού αφού μεταμορφώνει τα υπέροχα δώρα που δίνει η φύση και η ανθρωπινη προσπάθεια, σε υπέροχες γεύσεις και πιάτα με παράδοση. Διψασμένοι ήπιαμε το τοπικο ποτό της περιοχής το ,γλυκόπιοτο τσίπουρο Νταραίος και μεθύσαμε με τις υπέροχες φρουτώδεις νότες του...!!!
ΑΠΟ ΠΑΝΩ Η ΕΙΣΟΔΟΣ ΤΗΣ ΟΙΚΙΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΥ - ΚΑΜΠΡΑ ΚΤΙΡΙΟ ΤΗΣ Β' ΕΝΕΤΟΚΡΑΤΙΑΣ ΠΟΥ ΠΕΡΙΚΛΕΙΕΙ ΤΟ ΤΖΑΜΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΚΑΤΩ ΤΟ ΤΖΑΜΙ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΝΩΘΕΝ ΤΗΣ ΟΙΚΙΑΣ
Στα παλιά χρόνια οι βρύσες αποτελούσαν χώρους κοινωνικών συναντήσεων και εξυπηρετούσαν συγκεκριμένες γειτονιές η κάθε μία.Οι βρύσες ήταν γνωστές με το όνομα τους και είχαν την δικιά τους ιστορία , μύθο η θρύλο που η παράδοση τον φέρνει μέχρι τις ημέρες μας και με αυτόν συνήθως σχετίζεται το ονομά τους . Είναι σημαντικά μνημεία της λαικής αρχιτεκτονικής κληρονομιάς και μαρτυρούν πλούσια πολιτισμική παράδοση.
Σήμερα σώζονται 5 κρήνες της οθωμανικης περιοδου και 7 της νεοτερης εποχής σε διάφορα σημεία της Παλιάς Πόλης, σε μεγάλη ακτίνα από το κάστρο , γεγονός που αποδεικνύει την έκταση και την πυκνότητα κατοίκησης που είχε η πόλη
«Όταν με το παιδί στην αγκαλιά
πηδάς στην άβυσσο Μητέρα
τιμάς πατρίδα και Θεό»
Απο κάτω εικόνες από το διαδίκτυο κατα την φάση ανασκαφής των Οθωμανικων λουτρών ''Χαμαμ''
Τα οθωμανικά λουτρά χαμάμ ανακαλύφθηκαν την δεκαετία του '70 όταν γκρεμίστηκε ένα σπίτι για να ανεργεθεί νέο
Πάνω Δεξιά - Μέσα από τις χαρακτηριστικές οπές των θόλων γινόταν ο φυσικός φωτισμός του λουτρού, δημιουργωντας αισθησιακή ατμόσφαιρα και προσδίδοντας στην ατομική καθαριότητα ένα ιδίαιτερο χαρακτήρα ιεροτελεστίας που χαρακτηριζει τα χαμαμ εν γενει.
Πιο πάνω διακρίνονται οι τοξοτές κατασκεύες τα ΚΟΥΓΚΙΑ ένα μεγάλο δίκτυο βενετσιάνικων αγωγών ομβρίων υδάτων που είναι ορατό σε πολλα σημεία της πόλης. Διασχίζουν υπόγεια την παλια πόλη υπέργεια σε κάποια τμηματα τους
ΦΩΤΟ ΠΑΝΩ ΚΑΙ ΚΑΤΩ - Η ΜΝΗΜΕΙΩΔΗΣ ΠΥΛΗ ΤΟΥ ΠΑΡΚΟΥ ΤΩΝ ΕΙΣΟΔΙΩΝ ( ΠΑΛΙΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ )
ΚΑΤΩ ΦΩΤΟ-ΕΡΑΛΔΙΚΟ ΕΜΒΛΗΜΑ ΚΑΙ Η ΕΓΧΑΡΑΚΤΗ ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΑ 1787 ΦΛΕΒΑΡΗ 4 ΣΤΗΝ ΠΥΛΗ
Τα καλντεριμια , έργα τέχνης είναι από τα πλέον σημαντικά μνημεία της πόλης .Μετρώντας περί τα 3000 μέτρα, με ένα μεγάλο μέρος τους να είναι σήμερα καλυμμένα από άσφαλτο ή καταπατημένα και ενταγμένα σε κήπους διασφαλίζουν την δίοδο πρόσβασης στην Παλιά Πόλη. Είναι φτιαγμένα με εξαιρετική τέχνη από ντόπια λαξευτή λευκή πέτρα και συνδιάζουν την αισθητική με την λειτουργικότητα που απαιτούσαν οι καιροί. Σε πολλα σημεία τα καλντερίμια γίνονται σκαλόδρομοι που ενώνουν τις γειτονιές και μειώνουν τις διαδρομές στα πέταλα και στις μεγάλες ανηφοριές.
ΑΡΧΟΝΤΙΚΑ ΣΠΙΤΙΑ ΜΕ ΦΟΝΤΟ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ
Μία πανέμορφη φύση περιβάλλει από παντού την πόλη. Η ομορφιά της είναι κυρίως η ποικιλία της βλάστησης ,δέντρα και δασάκια, ελαιώνες και λειβάδια με αγριολούλουδα, ρεματιές με αιωνόβια πλατάνια κυπαρίσσια παντού .Καταπράσινη η Κυπαρισσία χειμώνα-καλοκαιρι επιβεβαιώνει την πανάρχαια λειτουργία της φύσης. Αποφασίζουμε να ακολουθήσουμε την πινακίδα προς τον παλιό νερόμυλο και κατηφορίζουμε νωχελικά με ρυθμό χελώνας τον απότομο στριφογυριστό κατήφορο της Πίσωρούγας προς τον απέραντο ελαιώνα του κάμπου προσεγγίζοντας την κατάφυτη ρεματιά δίπλα στην οποία εδράζει ο Παλιός Νερόμυλος
Ο νερόμυλος του Κατσαπρόκου ή Μαυρογένη βρίσκεται σε μια ειδυλλιακή τοποθεσία 2 μόλις χιλιόμετρα από την πόλη της Κυπαρισσίας, πάνω στον επαρχιακό δρόμο που οδηγεί στα χωριά της ορεινής Τριφυλίας. Ο Παλιός Νερόμυλος αναστηλώθηκε με αγάπη, μεράκι και απόλυτο σεβασμό στην ιστορία του και την παραδοσιακή αρχιτεκτονική του. Ο μύλος, που λειτουργούσε πριν το 1850,έχει κηρυχθεί διατηρητέο μνημείο της προβιομηχανικής περιόδου από το Κεντρικό Συμβούλιο Νεότερων Μνημείων το 2012 και είναι έργο ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Η διαφύλαξη της αρχιτεκτονικής μας κληρονομιάς είναι φιλοσοφία ζωής για τους ιδιοκτήτες του Παλιού Νερόμυλου, την οικογένεια Νίκου Ιμιρζιάδη. Η αναστήλωση δεν είναι μόνο κτηριακή, ο παλιός μηχανισμός συντηρήθηκε και λειτουργεί και με τη βοήθεια υπόγειας δεξαμενής νερού ο νερόμυλος αλέθει πάλι σιτάρια από ντόπιους καλλιεργητές. Το νερό ξανακυλά στην παλιά διαδρομή του και αφού ολοκληρώσει το έργο του, ανακυκλώνεται !! Ο νερόμυλος λειτουργεί και σαν ένα μικρό μουσείο. Όλος ο εξοπλισμός και τα εργαλεία του που συντηρήθηκαν όπως επίσης και πολλά παλιά αντικείμενα,έγγραφα και ενθύμια εκθέτονται στους τρεις χώρους του. Μνημείο της φύσης είναι και το κτήμα του μύλου, αγνό και παρθένο έδαφος που ποτέ δεν έχει καλλιεργηθεί, γεμάτο ξινά και μυριστικά, λιακωτά και σκιερές αυλές, το μικρό ποταμάκι με τα πλατάνια και με μια πανέμορφη φύση γύρω του. Ο νερόμυλος αλέθει κάθε ημέρα, με τη χρήση του νερού, με τον παλιό μηχανισμό και τον εξοπλισμό που συντηρήθηκαν. Στον Παλιό Νερόμυλο λειτουργεί επίσης παραδοσιακό καφενείο και μαγαζάκι με παραδοσιακά τοπικά προϊόντα.
Η ΠΟΛΗ ΣΤΟΝ ΚΑΜΠΟ , Η ΚΑΤΩ ΠΟΛΗ
Η Κάτω Πόλη άρχισε να αναπτύσσεται κυριως μετα το 1900 με τον ερχομό του σιδηρόδρομου ( 1904 ) του οποιου αποτελουσε τον τελευταιο σταθμό. Απλωμένη στον κάμπο αναμεσα στον ατελείωτο ελαιώνα που περιβαλλει από βόρεια και νότια την πόλη, είναι χτισμένη με το Ιπποδάμειο πολεοδομικό σύστημα και περιλαμβάνει όλη την συγχρονη ζωή, υπηρεσιες ,νοσοκομείο, στάδιο, σχολεία ,αγορά ,λιμάνι με σύγχρονες και νεοκλασσικές οικοδομες .
ΟΙ 9 ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΕ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΟΥΣ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΟΤΡΟΠΗΣ ΕΠΙΡΡΟΗΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ
ΠΟΥΡΚΟΣ ( ΑΠΟ ΤΟ ΛΑΤΙΝΙΚΟ BRUG ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΥΡΓΟΣ )
ΠΙΣΩΡΟΥΓΑ
ΠΡΟΚΑ
ΦΙΛΙΠΠΙΝΑ
ΓΥΦΤΟΡΟΥΓΑ
ΤΣΟΠΕΛΟΡΟΥΓΑ
ΣΤΑΥΡΟΠΑΖΑΡΟ
ΠΛΑΤΑΝΟΣ
ΠΑΝΩΡΟΥΓΑ
Το ωραιότερο ηλιοβασίλεμα του κόσμου , είπε ο Κλεμανσό, Γάλλος πρωθυπουργός που επισκέφθηκε την πόλη το 1904. Στις αρχές του 20ού αιώνα που η πόλη ήκμαζε , υπήρχαν στην Παλιά Πόλη 2 - 3 καφέ - σαντάν όπου Ιταλίδες και Γερμανίδες πριμαντόνες τραγουσούσαν άριες !!! Τα στέκια των διανοούμενων ,οι εφημερίδες που εκδίδονταν ,οι κοινωνικές δωρεές ,το χαβιάρι που υπήρχε στα παντοπωλεία της αγοράς είναι μαρτυρίες του πολιτισμού της πόλης. Πλέον την σύγχρονη εποχή, απότοκο αυτής της κοσμοπολίτικης ζωής είναι το παζάρι με τις αντίκες στην Παλιά Πόλη. Διοργανώνεται το πρώτο 10ήμερο του Αυγούστου στο Μεγάλο Καλντερίμι όπου λειτουργούσε η παλιά αγορά και διαρκεί 6 ημέρες Θεωρείται το μεγαλύτερο πολιτιστικό γεγονός της πόλης και συγκεντρώνει χιλιάδες επισκέπτες από όλη την Ελλάδα.
Μεγάλη και τρανή η Κυπαρισσία αλλά ήρθε η ώρα να επισκεφθούμε μία τοποθεσία που μας ανάγει στα σπάργανα της ιστορίας μας μεταξύ μύθου και πραγματικότητας ...Το Ανάκτορο του Νέστορα..